Jak dowiadujemy się z doniesień prasowych (P. Dudek, Zwolnienie z akcyzy to nie zwrot zapłaconego podatku, „Dziennik Gazeta Prawna”, 24 sierpnia 2020 r.), WSA w Warszawie wyrokiem z 17 sierpnia 2020 r. (V SA/Wa 1906/19) oddalił skargę na interpretację indywidualną dotyczącą skutków umorzenia świadectwa pochodzenia energii w kontekście zmiany stawki akcyzy na energię elektryczną. Do końca 2018 r. stawka ta wynosiła 20 zł/MWh, a od 1 stycznia 2019 r. została obniżona do 5 zł/MWh.
W 2019 r. firmy energetyczne stanęły przed dylematem, jaką kwotą zwolnienia od akcyzy będzie skutkowało umorzenie świadectwa pochodzenia energii „zielonej”, wyprodukowanej przed 2019 r.
Logiczne wydaje się, że skoro „zielona” energia podlega zwolnieniu z akcyzy, a stawka tego podatku w momencie jej wyprodukowania wynosi 20 zł/MWh, to skorzystanie ze zwolnienia powinno podatnikowi dać oszczędność równą 20 zł za każdą megawatogodzinę. Zmianę stawek podatku akcyzowego, skutkującą ograniczeniem zwolnienia, wobec niewprowadzenia przepisów przejściowych, a także dokonaną w sposób zaskakujący podatnika należało oceniać jako sprzeczną z dyspozycją art. 2 Konstytucji RP i zawartą w niej zasadą demokratycznego państwa prawnego, zaś podatnik nie mógł podjąć jakichkolwiek działań przeciwdziałających ewentualnej utracie znacznej części zwolnienia (tak orzekł WSA w Gliwicach w wyroku z 27 listopada 2019 r. III SA/Gl 769/19; w podobnym duchu wypowiedział się WSA w Rzeszowie w wyroku z 8 października 2019 r. I SA/Rz 516/19).
WSA w Warszawie we wspomnianym wyroku z sierpnia br. zajął odmienne stanowisko. Z uzasadnienia ustnego, przytaczanego za P. Dudek (pisemnego uzasadnienia jeszcze nie ma), wynika, że: mechanizm korzystania ze zwolnienia określony w art. 30 ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym nie został zmieniony od 1 stycznia 2019 r. – Zmianie uległa jedynie wysokość stawki, więc skoro zwolnienie polegało na obniżeniu akcyzy należnej za kolejne okresy rozliczeniowe, to za właściwą należało uznać stawkę aktualną w okresie, za który akcyza jest rozliczana. Ponadto art. 30 ust. 1 i 2 ustawy o podatku akcyzowym stanowi implementację dyrektywy 2003/96/WE, która wcale nie nakazuje państwom unijnym wprowadzenia zwolnień podatkowych dotyczących energii z odnawialnych źródeł, a jedynie dopuszcza taką ewentualność i mówi, że zwolnienie może być całkowite lub częściowe.
Licząc na to, że skarżący złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku, będziemy z niecierpliwością oczekiwać jego publikacji, aby następnie odnieść się do tez stawianych przez sąd.